بررسی تطبیقی نقش تیپ های شخصیتی در سبک های یادگیری و انگیزش تحصیلی

هدف از این پژوهش بررسی نقش تیپ های شخصیتی در سبک های یادگیری و انگیزش تحصیلی دانش آموزان بود. روش پژوهش از نوع همبستگی-توصیفی و جامعه آماری شامل دانش آموزان یک منطقه شهری در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود. تعداد ۳۰۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه تیپ شخصیتی (MBTI/NEO-FFI)، سبک های یادگیری (VARK/Kolb) و انگیزش تحصیلی جمع آوری شد. پایایی ابزارها با ضریب آلفای کرونباخ بالاتر از ۰/۷۵ و روایی آن ها توسط متخصصان تایید شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس (ANOVA) و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که تیپ های شخصیتی مختلف، سبک های یادگیری متفاوتی دارند؛ افراد برون گرا بیشتر به سبک یادگیری مشارکتی و فعال تمایل دارند و افراد درون گرا سبک های فردی و تحلیلی را ترجیح می دهند. همچنین، تیپ های شخصیتی مسئولیت پذیری و برون گرایی با انگیزش درونی و بیرونی دانش آموزان رابطه مثبت و معنی داری دارند، در حالی که روان رنجوری با انگیزش تحصیلی رابطه منفی نشان داد. تحلیل تفاوت ها نیز نشان داد که بین تیپ های شخصیتی مختلف، از نظر سبک یادگیری و انگیزش تحصیلی تفاوت های معناداری وجود دارد.این نتایج تاکید می کند که شناخت تیپ های شخصیتی و سبک های یادگیری دانش آموزان می تواند به طراحی آموزش های فردمحور، افزایش انگیزش درونی و بهبود عملکرد تحصیلی کمک کند. یافته های پژوهش می تواند راهنمای عملی برای معلمان، مربیان و برنامه ریزان تربیتی باشد تا محیط های یادگیری انعطاف پذیر و انگیزشی طراحی کنند که پاسخگوی نیازهای متفاوت دانش آموزان باشد.

کلیدواژه ها:

تیپ شخصیتی ، سبک های یادگیری ، انگیزش تحصیلی ، یادگیری فردمحور ، دانش آموزان