آینده نگری در آموزش : نیازها و راهکارها

با سرعت روزافزون تحولات جهان معاصر، «آینده نگری در آموزش» به عنوان رویکردی ضروری برای آماده سازی نسل آینده در برابر پیچیدگی های فردا مطرح است. مقاله حاضر با هدف تبیین اهمیت آینده نگری آموزشی، تحلیل نیازها و شناسایی راهکارهای عملی، تلاش نموده است با مروری نظام مند بر ادبیات و تجربیات داخلی، نقش آینده نگری را در دستیابی به نظام آموزشی کارآمد، انعطاف پذیر و تحول گرا مورد بررسی قرار دهد. نتایج مطالعه نشان می دهد که ناکارآمدی برنامه های سنتی، بحران های اجتماعی و فناوری، شکاف های اقتصادی و شغلی و دگرگونی هویت ها، نیاز به آینده نگری در آموزش را بیش از پیش آشکار نموده است. نگارنده با اشاره به تجربیات جهانی، ظرفیت های بومی ایران و تحلیل چالش ها، راهکارهایی نظیر گسترش تفکر آینده نگر، بازنگری برنامه های درسی، ایجاد پیوند میان مدرسه و جامعه و استفاده خلاقانه از فناوری را پیشنهاد می دهد. در پایان، تاکید می گردد که تنها با آموزش آینده پژوهی به معلمان و دانش آموزان و تقویت ارتباط آموزش با زندگی واقعی و نیازهای آینده، می توان نظام آموزشی انعطاف پذیر و پایدار ساخت و فرزندان ایران را برای قرن بیست ویکم آماده کرد.

کلیدواژه ها:

آینده نگری ، آموزش ، آینده پژوهی ، برنامه درسی ، تحول آموزشی ، نوآوری ، مهارت های قرن ۲۱