بررسی میزان آمادگی معلمان متوسطه برای ورود به آموزش مبتنی بر هوش مصنوعی

پیشرفت های سریع فناوری و ورود هوش مصنوعی به حوزه های مختلف زندگی، ضرورت بازنگری در شیوه های سنتی آموزش و توانمندسازی معلمان را دوچندان کرده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان آمادگی معلمان متوسطه برای ورود به آموزش مبتنی بر هوش مصنوعی انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی–پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان دوره متوسطه شهر جیرفت در سال تحصیلی ۱۴۰۳–۱۴۰۴ بوده و نمونه ای به حجم ۲۰۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای محقق ساخته با روایی و پایایی تاییدشده بوده است که ابعاد مختلف آمادگی معلمان شامل دانش هوش مصنوعی، نگرش نسبت به آن، مهارت های فنی، و موانع پیش رو را مورد سنجش قرار داد. یافته ها نشان داد که دانش معلمان در زمینه هوش مصنوعی در سطح متوسط به پایین قرار دارد، در حالی که نگرش آن ها نسبت به استفاده از این فناوری در آموزش مثبت است. همچنین، مهارت های فنی و دیجیتال معلمان نیازمند بهبود است و مهم ترین موانع شناسایی شده عبارت بودند از کمبود زیرساخت های فناورانه، نبود آموزش های تخصصی، و ضعف حمایت سازمانی. در نهایت، بر اساس نتایج، پیشنهاد می شود دوره های آموزشی مستمر، توسعه زیرساخت ها، و حمایت های مدیریتی برای ارتقاء آمادگی معلمان جهت بهره گیری از هوش مصنوعی در آموزش در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

آمادگی معلمان ، هوش مصنوعی ، آموزش متوسطه ، آموزش فناورانه ، آموزش نوین ، تحول دیجیتال