بررسی نظام مند پژوهش های آموزش تعاملی با محوریت یادگیری مشارکتی

روندهای نوین آموزشی بر اهمیت تعامل و مشارکت فعال فراگیران تاکید دارند؛ در این راستا، یادگیری تعاملی با محوریت یادگیری مشارکتی به عنوان رویکردی موثر برای ارتقاء عملکرد تحصیلی و مهارت های اجتماعی مطرح شده است. این مقاله با روش تحقیق کتابخانه ای و مطابق دستورکار PRISMA، مقالات منتشرشده بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۴ را در پایگاه های Scopus، Web of Science و Google Scholar با کلیدواژه های «Interactive Learning»، «Collaborative Learning» و «CSCL» بررسی و پس از پالایش و ارزیابی کیفی، ۷۵ مقاله را جهت تحلیل نهایی برگزید. تحلیل محتوا و سنتز تماتیک نشان داد که کاربرد رویکردهای blended learning و یادگیری مبتنی بر پروژه، به ویژه با پشتیبانی فناوری های CSCL مانند پلتفرم های LMS و واقعیت مجازی، بهبود ۱۵–۲۰٪ در عملکرد تحصیلی و ارتقاء معنادار مهارت های تفکر نقاد و همکاری را به همراه دارد (Johnson & Johnson, ۲۰۰۹؛ Prince, ۲۰۰۴). همچنین طراحی سناریوهای گروهی منظم، اسکریپت های مشارکتی و ارزیابی تعاملی، عوامل کلیدی در موفقیت این رویکرد شناخته شدند (Dillenbourg, ۲۰۰۲). یافته ها نشان می دهد که با وجود پتانسیل بالای فناوری های پیچیده، چالش های زیرساختی و هزینه ای نیازمند توجه ویژه در مطالعات آینده است. پیشنهاد می شود پژوهش های آتی به ارزیابی هزینه–فایده فناوری های پیچیده و توسعه راهنماهای عملی برای پیاده سازی CSCL در سطوح مختلف آموزشی بپردازند.

کلیدواژه ها:

یادگیری تعاملی ، یادگیری مشارکتی ، واقعیت مجازی ، اسکریپت مشارکتی