اثربخشی مداخله شفقت به خود بر تنظیم شناختی هیجان در دانش آموزان دختر دارای افکار خودکشی

مقدمه: بررسی خودکشی و ارزیابی برنامه های مداخله ای، برای طراحی استراتژی های پیشگیرانه ضروری است. تنظیم شناختی هیجان عاملی موثر در کاهش افکار خودکشی است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخله شفقت به خود بر تنظیم شناختی هیجان در دانش آموزان دختر دارای افکار خودکشی بود. روش بررسی: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر خرم آباد در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود. با توجه به نوع پژوهش حجم نمونه ۱۵ نفر در هر گروه در نظر گرفته شد که به روش خوشه ای چند مرحله ای تصادفی ۳۰ نفر انتخاب و در گروه­های آزمایش و گواه قرار داده شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این مطالعه پرسشنامه افکار خودکشی بک و همکاران (۱۹۷۹) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (۲۰۰۶) بود. مداخله  شفقت به خود (پل گیلبرت، ۲۰۰۰) بودکه به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای هفته ای یک جلسه اجرا شد و گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. داده­های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس تک و چند متغیری، با استفاده از نرم­افزار SPSS-۲۵ تحلیل شدند. یافته­ها: نتایج میانگین مولفه­های تنظیم شناختی هیجان، افزایش معنی­داری در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه داشت(۰۰۱/۰p<). مداخله شفقت به خود موجب کاهش استفاده از راهبردهای سازش نیافته و افزایش استفاده از راهبردهای سازش یافته در بین آزمودنی ها شده است(۰۰۱/۰p<). نتیجه گیری: مداخله شفقت به خود می تواند یک روش مداخله ای کارآمد برای تنظیم شناختی هیجان در دانش آموزان دارای افکار خودکشی باشد.    این مقاله برگرفته از رساله دکتری روانشناسی تربیتی می باشد.

کلیدواژه ها:

Cognitive Emotion Regulation ، Female Students ، Elf-Compassion Training ، Suicidal Thoughts ، افکار خودکشی ، تنظیم شناختی هیجان ، دانش آموزان دختر ، مداخله شفقت به خود