بررسی جامعه شناختی شبکه های اجتماعی (مجازی) با امنیت مشارکت سیاسی و نقش میانجی شکل گیری خرد جمعی و سازماندهی اجتماعی-سیاسی (مورد مطالعه: شهروندان تهرانی)

شبکه های اجتماعی میدان مهمی برای تعاملات اجتماعی- سیاسی می باشند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی ارتباط بین شبکه-های اجتماعی (مجازی) با امنیت مشارکت سیاسی در ج.ا.ا که در سال ۱۴۰۰ انجام و از لحاظ روش، پیمایشی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری افراد ساکن تهران و روش نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای ، که بعد از تقسیم تهران به ۵ پهنه ،۲ ناحیه ،۲ محله ، ۲ بلوک انتخاب و حجم نمونه براساس فرمول کوکران ۱۹۱۳ نفر تعیین شد. ابزار گردآوری، پرسشنامه در طیف لیکرت و تجزیه و تحلیل با رگرسیون چند متغیره و نرم افزار SPSS- Smart Pls و معادلات ساختاری استفاده شد. یافته های نشان داد؛ شبکه های اجتماعی با امنیت مشارکت سیاسی به واسطه شکل گیری خردجمعی و سازماندهی اجتماعی-سیاسی و بین شبکه های (مجازی) با امنیت مشارکت سیاسی و بین شبکه های اجتماعی با شکل گیری خردجمعی و سازماندهی اجتماعی-سیاسی و همچنین بین شکل گیری خردجمعی و سازماندهی اجتماعی-سیاسی و امنیت مشارکت سیاسی رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. نتیجه این که شبکه های اجتماعی ازطریق شکل دهی خرد جمعی، نوعی سازماندهی اجتماعی- سیاسی ایجاد می کنند که بر امنیت مشارکت سیاسی تاثیر می گذارند.

کلیدواژه ها:

شبکه های اجتماعی مجازی ، امنیت مشارکت سیاسی ، شکل گیری خردجمعی ، سازماندهی اجتماعی-سیاسی