بررسی نحوه اتصال پپتیدهای سیستم سه قطعه ای نانولوسیفراز با قطعه بزرگ این سیستم

بررسی تعاملات نانولوسیفراز (NLuc) به دلیل تابش قابل توجه نشر طولانی مدت نیمه عمر بیش از ۲ ساعت و ساختار پایدار، به عنوان کارآمدترین لوسیفراز شناخته شده است. این سیستم همراه با سوبسترای فوریمزین (FMZ) در سال ۲۰۱۲ مهندسی شد. در سال ۲۰۱۷، فناوری سه قطعه ای شامل یک قطعه بزرگ (A۱۱S) و دو پپتید (۹) و (B۱۰ توسعه یافت که در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این سیستمها کاربردهای گسترده ای از جمله پروتئین-پروتئین، سنجش آنالیت ها، و توسعه تستهای سنجشی آنتیژن و آنتی بادی دارند. در این پژوهش نحوه اتصال پپتیدهای ۹ و B۱۰ به قطعه بزرگ A۱۱S با استفاده از سرور Haddock بررسی شد. نتایج نشان داد که انرژی اتصال B۹ به A۱۱S بالاتر از B۱۰، است که نشان دهنده تمایل بیشتر B۹ به قطعه بزرگ است. همچنین، اتصال B۱۰ به کمپلکس A۱۱S-B۹ افزایش قابل توجهی در تمایل را نشان داد در حالی که اتصال B۹ به کمپلکس A۱۱S-B۱۰ تغییرات کمتری داشت. این نتایج حاکی از آن است که اتصال B۹ به A۱۱S باعث تغییرات ساختاری در قطعه بزرگ میشود که جایگاه اتصال B۱۰ را شکل میدهد. در نتیجه، این مطالعه نشان داد که در سیستم سه جزئی پپتیدهای ۹ و B۱۰ به صورت ترتیبی و غیر تصادفی به قطعه بزرگ متصل میشوند به طوری که ابتدا B۹ و سپس B۱۰ اتصال می یابند. این یافته ها میتواند در طراحی کاوشگرها و سیستمهای سنجشی مبتنی بر نانولوسیفراز نقش مهمی ایفا کند.

کلیدواژه ها:

نانولوسیفراز ، سیستم سه قطعه ، ای تگهای پپتیدی لومینسانس ، داکینگ مولکولی