بررسی رهایش عصاره گیاهی مرزنگوش از ماتریکس پلیمری جهت ضدعفونی کردن زخمهای پوستی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 17

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

OCONF03_026

تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1404

چکیده مقاله:

بدن شده و سلامت فرد را با خطرات جدی رو به رو سازد. از کنترل عفونت و جذب موثر آن توسط بسترهای مهندسی شده چالش این رو، یکی از مسائل مهم در علم پزشکی، درمان زخم با هدف مهمی است که میتواند با روشهای طراحی مرتبط باشد. علاوه بر کنترل عفونت و ترمیم در کوتاهترین زمان ممکن است. آن، ترکیبی از سیستمهای انتقال مبتنی بر گیاهان دارویی و پزشکی در بیشتر آسیبهای پوستی به ویژه آسیبهای سطحی روشهای بازساختی میتواند رویکردهای درمانی موثرتری را برای تسریع در درمانی مرسوم نظیر استفاده از محلولهای آنتی باکتریال ژلهای بهبود زخم فراهم کند. در این، مطالعه ماتریکس پلی اتیلن گلیکول ضد عفونی کننده یا کاهش درد و یا کرمهای ترمیمی جهت پلی وینیل الکل با استفاده از روش ترکیبی انجماد ذوب و خشک کن جلوگیری از پیشرفت عفونت در زخمهای خشک و یا مرطوب کردن انجمادی همراه با اتصال دهندهی یونی جهت بارگذاری عصاره گیاهی محیط پوست آسیب دیده مورد استفاده قرار میگیرند. اما چنین مرزنگوش) Origanum Majorana) ساخته شد. عصاره گیاهی با درمان هایی معمولا برای زخمهای عفونی یا تراوش کننده مناسب درصدهای ۱، ۳ و ۵ حجمی در محلول پلیمری پلی اتیلن گلیکول نیستند چرا که بیشتر سبب گسترش عفونت زخم از طریق ایجاد با وزن مولکوبی ۴۰۰۰ و (wt (۵ و پلی وینیل الکل (۱۰wt) به محیط مرطوب میشوند از این رو بیشتر برای زخمهای بسته نسبت ۱:۱۷/۷ بارگذاری شدند آزمون رهایش برای هر سه غلظت پیشنهاد میگردند علاوه بر آن استفاده از فومها، هیدروژلها عصاره در طی ۷۲ ساعت انجام شد. بر اساس نتایج بدست آمده و ژلهای آلژینات و انواع دیگر پانسمانها نظیر هیدروکلوئیدها، هر کمترین درصد رهایش بعد از ۷۲ ساعت مربوط به ماتریکس حاوی کدام به ترتیب دارای محدودیتهایی برای استفاده در زخمهای کم ۳ عصاره بود حدود (۹۳/۲۱ در حالی که ماتریکسهای حاوی ۱ تراوشی زخمهای خیلی خشک سوختگی های درجه ۳ و ۴ و ۵ عصاره گیاهی بعد از ۷۲ ساعت تقریبا منجر به رهایش تمام کیستهای مویی و عفونی هستند. در این میان استفاده از گیاهان دارویی با وجود پتانسیل بالای ترمیمی که ناشی از مواد موثره عصاره شدند.

نویسندگان

شهاب محمدی

دانشجوی دکتری مهندسی شیمی گروه مهندسی شیمی واحد آیت الله آملی دانشگاه آزاد اسلامی آمل ایران

مریم خاورپور

دانشیار گروه مهندسی شیمی واحد آیت الله آملی دانشگاه آزاد اسلامی ،آمل ایران

آرزو قادی

استادیار گروه مهندسی شیمی واحد آیت الله آملی دانشگاه آزاد اسلامی ،آمل ایران