ساخت نانوسامانه دارویی برپایه کیتوسان اولئیک اسید با قابلیت تجاری سازی جهت انتقال داروهای آب گریز

کیتوسان به دلیل ساختار شیمیایی، خود ظرفیت محدودی برای تاموکسیفن داروهای آبگریز بارگذاری داروهای آبگریز ارائه می دهد. اتصال کیتوسان به اسیدهای چرب به منظور ایجاد ساختارهای خودآراینده و بارگذاری داروهای آبگریز در نانوذرات با به حداقل رساندن عوارض جانبی و افزایش زیست فراهمی و اثرات بهینه دارو، میزان اثر طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) مورد تایید قرار گرفت. نتایج آنالیز میکروسکوپ الکترونی روبشی (FESEM) نشان داد، برپایه کیتوسان به دلیل ویژگی هایی همچون زیست تخریب پذیری، ساختار و مورفولوژی نانوسامانه تهیه شده نزدیک به کروی بوده و زیست سازگاری و قابلیت اصلاح پذیری سطحی، به عنوان حامل های اندازه آن در محدوده ۱۰۰ تا ۴۰۰ نانومتر می باشد. همچنین نتایج دارویی کارآمدی در درمان بیماری سرطان مطرح گردیده اند.

کلیدواژه ها:

نانو حامل ، دارویی ، کیتوسان ، اولئیک اسید