تحلیل تطبیقی خودشناسی و پذیرش بی قید و شرط در عرفان مولوی و روانشناسی کارل راجرز رویکردی به سلامت روان

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 20

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCCONF05_093

تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1404

چکیده مقاله:

زمینه: سلامت روان ارتباطی عمیق با خودشناسی و پذیرش فردی دارد، مولوی عارف بزرگ ایرانی، خودشناسی را ابزاری برای اتصال به حقیقت الهی و پذیرش را تجلی عشق و تسلیم میداند. در مقابل، کارل راجرز روانشناس انسان گرا، پذیرش بی قید و شرط را کلید رشد روانی و شکوفایی فرد می بیند. این پژوهش به بررسی تطبیقی این دو رویکرد از منظر سلامت روان پرداخته است. هدف هدف پژوهش مقایسه دیدگاه مولوی و راجرز درباره مفهوم خود و پذیرش بی قید و شرط و بررسی کاربردهای آنها در بهبود سلامت روان و روان درمانی است روش این تحقیق به روش تحلیل محتوای کیفی و تطبیقی انجام شده است متون اصلی مولوی مثنوی معنوی و دیوان شمس و نظریه های کارل راجرز درباره درمان متمرکز بر فرد به طور نظام مند تحلیل و مقایسه شدند.

کلیدواژه ها:

خودشناسی ، پذیرش بی قید و شرط ، مولوی ، کارل راجرز ، سلامت روان

نویسندگان

ملیحه دونلو

کارشناسی گروه روانشناسی دانشگاه آزاد واحد علی آباد کتول ایران

مجید ساوری

کارشناسی ارشد گروه روانشناسی مرکز مشاوره طراوت بهاران، گرگان، ایران