رابطه تاب آوری و قدرت تحمل پریشانی با بهزیستی روانشناختی در بین زنان باردار با سابقه سقط جنین

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه تاب آوری و قدرت تحمل پریشانی با بهزیستی روانشناختی در بین زنان باردار با سابقه سقط جنین بود. روش پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی و از نوع همبستگی چندگانه بود. جامعه آماری این پژوهش متشکل بود. از کلیه زنان باردار با سابقه سقط جنین مراجعه کننده به مراکز درمانی (بیمارستان) شهرستان رامیان شهر خان ببین در سه ماهه چهارم سال ۱۴۰۲. به منظور تعیین حجم نمونه از فرمول پیشنهادی گرین و همکاران استفاده شد که در همبستگی چندگانه حداقل حجم نمونه ۱۲۰ نفر پیشنهاد شده است که با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف (۲۰۰۵) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده های این پژوهش نشان داد که ۲۳ درصد از تغییرات متغیر ملاک یعنی بهزیستی، همچنین (۹.۱۱۰F) روانشناختی، توانست توسط متغیرهای تاب آوری و قدرت تحمل پریشانی تبیین شود. بین تاب آوری (۰.۲۶۳=r) و مولفه های آن شامل پذیرش عواطف مثبت (۰.۲۱)، استحکام شخصی (۰.۲۲۴=r)، اعتماد به غرایز شخصی (۰.۲۳۵=r) و مهار (۰.۲۰۱=r) با بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت معناداری وجود داشت. نهایتا، بین عدم تحمل پریشانی هیجانی (۰.۲۹۱=r) و جذب شدن به وسیله هیجانات منفی (۰.۲۹۰=-) با بهزیستی روانشناختی رابطه منفی معناداری وجود داشت.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، قدرت تحمل پریشانی ، بهزیستی روانشناختی ، زنان باردار ، سابقه سقط جنین