بررسی رابطه بین نیاز به تعلق خاطر و حمایت اجتماعی با سلامت روانی و رضایتمندی زندگی در سالمندان شهرستان رشت

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین نیاز به تعلق خاطر و حمایت اجتماعی با سلامت روانی و رضایتمندی زندگی در سالمندان شهرستان رشت می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی است و ماهیت کاربردی دارد. جامعه آماری پژوهش حاضر ۱۲۰۰ نفر از سالمندان شهرستان رشت بودند که با استفاده از جدول مورگان ۲۹۱ نفر بصورت تصادفی خوشه ای از ۳ مرکز نگهداری سالمندان در دو ناحیه این شهرستان انتخاب شدند و سپس پرسشنامههای رضایت از زندگی داینر و همکاران(۱۹۸۵)، نیاز به تعلق خاطر (گلاسر(۱۹۲۵)، حمایت اجتماعی واکس و همکاران(۱۹۸۶) و سلامت روان گلدبرگ (۱۹۷۲) بر روی گروه نمونه اجرا گردید تجزیه و تحلیل دادهها با آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام با استفاده از نرم افزار ۲۶SPSS صورت پذیرفت یافته ها نشان دادکه بین تعلق خاطر و سلامت روانی در سالمندان رابطه معنادار وجود دارد. بین تعلق خاطر و رضایتمندی در سالمندان نیز رابطه معنادار وجود داشت. بین حمایت اجتماعی و سلامت روانی و همچنین بین حمایت اجتماعی و رضایتمندی در سالمندان شهرستان رشت نیز رابطه معنادار دیده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که متغیرهای نیاز به تعلق خاطر و حمایت اجتماعی می توانند ۵۶/۳ درصد از متغیر سلامت روانی را پیش بینی نمایند و ۳۸/۹ درصد از متغیر رضایت از زندگی سالمندان شهرستان رشت را تبیین و پیش بینی نمایند.

کلیدواژه ها:

تعلق خاطر ، حمایت اجتماعی ، سلامت روانی ، رضایتمندی زندگی ، سالمندان