ابعاد توسعه پایدار شهری در قوانین مصوب داخلی و بین المللی

قانون، قواعد کلی است که به طور یکسان بر یک سلسله امور شمول داشته باشد مانند قانون جاذبه در علوم طبیعی و یا قانون عرضه و تقاضا در اقتصاد. منظور از قانون در اصطلاح حقوق عبارت از احکام و مقررات الزام آوری است که توسط مقامی که اختیار قانونگذاری دارد وضع و به موقع اجرا گذارده شود. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی –تحلیلی به بررسی ابعاد توسعه پایدار شهری در قوانین مصوب داخلی و بین المللی پرداخته شده است. نتایج نشان داد قوانین مصوب در دهه های پایانی هزاره دوم نشان از تاثیر بسیار و نقش آفرینی حقوق بین الملل و حقوق بشر در توسعه پایدار داشته است. به طوری که در نشست هایی مانند استکهلم و ریودوژانیرو، دستاوردهای حقوق بین الملل در رابطه با توسعه پایدار با اعلامیه ها و مصوبات صادره به خوبی روشن شده و به کارگیری توسعه در ادبیات حقوق بشر مویدی بر تاثیرگذاری این نوع حقوق در تحول توسعه پایدار است. در حقوق داخلی نیز سند امنیت قضایی مصوب سال ۱۳۹۹ کامل در جهت تحقق اهداف توسعه پایدار تنظیم شده و رسالت حقوق را در به ثمر رساندن توسعه در جامعه ایران هویدا ساخته است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار شهری ، حقوق ملی ، حقوق بین الملل ، حقوق بشر