تاثیر زیست پالایی در پالایش محیط زیست

صنعتی شدن سریع، افزایش فعالیت های بشری، عملیات کشاورزی مدرن و روشهای نامناسب دفن فاضلاب، غلظت آلاینده ها را در محیط زیست افزایش داده است در نتیجه، باعث ایجاد مسمومیت در تمامی موجودات زنده شده است. شناخت خطرات آلاینده ها بر اکولوژی و سلامتی بشر به توسعه چندین تکنولوژی برای اصلاح چنین آلاینده هایی منجر شده است. با این حال، به خاطر هزینه های سرسام آور بعضی از این تکنولوژی ها، توجه ویژه به روشهایی شده است که در آنها میکرو ارگانیزم ها و گیاهان حضور دارند. استفاده از میکرو ارگانیسم ها و گیاهان که به زیست پالایی معروف است از لحاظ هزینه مناسب بوده و حتی در مناطقی که غلظت مواد سمی کم بوده یا حجم ضایعات فاضلاب کم است کاربرد دارد. گیاه پالایی یعنی استفاده از گونه های گیاهی به منظور پاکیزه سازی خاک و آب که در حال حاضر روش مقرون به صرفه بوده و از نظر زیست محیطی روش مناسبی است.گیاهان توانایی منحصر به فردی در تجمع دادن عناصر ضروری و غیر ضروری از خاک به ریشه و انتقال آنها به اندامهای هوایی خود دارند. گیاه پالایی به روش های Phytoextraction, Rhizofiltration, phytostabilization, Phytovolatalization انجام می گیرد. در این راستا، گیاه از مکانیسم های مختلفی به منظور جذب آلاینده ها استفاده می کند. تغییر pH ریزوسفر یا پتانسیل رداکس توسط ریشه های گیاه به عنوان یکی از راهکارهای تحرک سازی عناصر و درنتیجه جذب آنها توسط گیاهان است. درگیاهان فوق العاده تجمع دهنده، ریشه ها بطور خاصی توسعه یافته اند و سطح وسیعی را می پوشاند. بعضی از گیاهان تجمع دهنده فلز، ترکیبات کلات کننده فلزی، به عنوان مثال کلات کننده آهن، آلومنیوم و روی، به منطقه ریزوسفر آزاد می کنند که به محلول سازی و جذب فلزات کمک می کنند.

کلیدواژه ها:

آلودگی ، زیست پالایی ، گیاه پالایی ، محیط زیست