ارتباط ضعف های زبانی با اختلالات یادگیری ریاضی و راهکارهای میان رشته ای

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان مهارت های زبانی و توانایی های ریاضی در دانش آموزان دوره متوسطه انجام شد. مسئله اصلی تحقیق، نقش مهارت های زبانی در بهبود عملکرد ریاضی و شناخت موانع ارتباط میان این دو حوزه بود. روش پژوهش از نوع کمی و همبستگی بود و داده ها از طریق آزمون های استاندارد ریاضی و ارزیابی مهارت های زبانی جمع آوری شد. نمونه شامل ۲۰۰ دانش آموز از مدارس مختلف شهری بود که با استفاده از نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. تحلیل داده ها نشان داد که مهارت های زبانی، به ویژه درک مفاهیم و توانایی استدلال کلامی، با موفقیت ریاضی دانش آموزان همبستگی مثبت و معناداری دارد. یافته ها همچنین نشان دادند که ضعف در درک زبان تخصصی ریاضی می تواند مانع یادگیری مفاهیم ریاضی شود و تمرین های تقویتی زبانی موجب بهبود عملکرد ریاضی می گردد. این نتایج بر اهمیت طراحی برنامه های آموزشی تلفیقی میان زبان و ریاضی تاکید می کنند و پیشنهاد می شود آموزش ریاضی با توجه به مهارت های زبانی دانش آموزان تنظیم شود. همکاری میان معلمان زبان، روان شناسان تربیتی و معلمان ریاضی می تواند زمینه ساز ارتقای یادگیری و کاهش مشکلات آموزشی باشد.

کلیدواژه ها:

مهارت های زبانی ، توانایی ریاضی ، یادگیری تلفیقی ، آموزش میان رشته ای ، عملکرد تحصیلی