اثر تنش خشکی و کود دامی بر پارامترهای محتوای رطوبت نسبی و پایداری غشاء سیتوپلاسمی بادر شبی

در این تحقیق تاثیر تنش کم آبی یا خشکی بر روی برخی صفات فیزیولوژیک (محتوای رطوبت نسبی و پایداری غشای سیتوپلاسمی) بر روی گیاه بادرشبی (Dracocphalum moldavica) در سال 1388 در شرایط گلدانی در گلخانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با استفاده از کرت های نواری (استریپ پلات) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به مرحله اجرا رسید. که درآن عامل عمودی تنش خشکی (کم آبیاری) شامل سه سطح: آبیاری هنگامیکه رطوبت خاک به 75 درصد Fc رسید (تنش ملایم)، آبیاری هنگامیکه رطوبت خاک به 50 درصد Fc رسید 0تنش متوسط) و آبیاری هنگامیکه رطوبت خاکی به 25 درصد Fc رسید (تنش شدید) مورد بررسی قرار گرفتند نتایج بدست آمده حاکی از آنست که اثر تنش کم آبی بر روی محتوای رطوبت نسبی از لحاظ آماری در سطح 5% معنی دار و بر روی پایداری غشای سیتوپلاسمی در سطح آماری 1% معنی دار بود. تنش آب باعث کاهش معنی دار RWC از 77/69 از تیمار تنش ملایم (Fc75%) به (Fc25%) در تیمار تنش شدید رسید با افزایش کود دامی RWC افزایش پیدا کرد و با افزایش تنش خشکی میزان نشت الکترولیتی افزایش یافت ولی در تیمار تنش خشکی شدید کاهش پیدا کرد بیشترین نشست الکترولیتی (328/89 دسی زیمنس بر متر) از تیمار کود دامی 40 تن در هکتار بدست آمد.

کلیدواژه ها:

بادرشبی ، تنش خشکی ، کود دامی ، محتوای رطوبت نسبی و نشت الکترولیتی