بررسی نگرش معلمان زبان انگلیسی نسبت به کاربرد هوش مصنوعی در آموزش زبان

یادگیری مهارت گفتاری یکی از مهم ترین جنبه های آموزش زبان انگلیسی است و نقش اساسی در توانایی برقراری ارتباط موثر دارد. انگیزش، به ویژه انگیزش درونی و بیرونی، به عنوان عامل تعیین کننده در موفقیت زبان آموزان شناخته می شود و می تواند میزان تلاش، استمرار و کیفیت یادگیری را تحت تاثیر قرار دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر انگیزش درونی و بیرونی بر مهارت گفتاری زبان انگلیسی در دانش آموزان مقاطع متوسطه اول و دوم شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۵ بود. پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود و جامعه آماری شامل ۴۰۰ دانش آموز انتخاب شده از طریق نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای بود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه انگیزش درونی و بیرونی و آزمون مهارت گفتاری زبان انگلیسی استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که هر دو نوع انگیزش تاثیر مثبت و معناداری بر مهارت گفتاری دارند، با این تفاوت که انگیزش درونی نقش پررنگ تر و موثرتری ایفا می کند. همچنین، دانش آموزان مقطع متوسطه دوم از انگیزش درونی و مهارت گفتاری بالاتری نسبت به متوسطه اول برخوردار بودند، در حالی که انگیزش بیرونی تفاوت معنی داری بین مقاطع نشان نداد. این نتایج نشان می دهد که تمرکز بر تقویت انگیزش درونی همراه با استفاده هدفمند از انگیزش بیرونی می تواند موجب بهبود مهارت گفتاری و یادگیری پایدار زبان انگلیسی شود. یافته های پژوهش می تواند برای معلمان، برنامه ریزان آموزشی و پژوهشگران در طراحی محیط های یادگیری انگیزشی و توسعه مهارت های گفتاری مفید باشد.

کلیدواژه ها:

انگیزش درونی ، انگیزش بیرونی ، مهارت گفتاری ، یادگیری زبان انگلیسی ، دانش آموزان متوسطه