نقش آموزش وپرورش ومعلمان در کاهش شکاف دیجیتال اجتماعی

شکاف دیجیتال اجتماعی به عنوان یکی از مهم ترین چالش های عصر فناوری، نشان دهنده نابرابری در دسترسی، مهارت و استفاده موثر از فناوری های اطلاعات و ارتباطات (ICT) است و پیامدهای گسترده ای بر فرصت های یادگیری و عدالت آموزشی دارد. این پژوهش با هدف بررسی نقش آموزش و پرورش و معلمان در کاهش شکاف دیجیتال اجتماعی انجام شده است. روش تحقیق از نوع مروری–تحلیلی بوده و داده ها از طریق بررسی منابع علمی داخلی و بین المللی جمع آوری و تحلیل شده اند. یافته ها نشان می دهند که شکاف دیجیتال تنها محدود به دسترسی به ابزارهای فناوری نیست و تفاوت در مهارت ها، نگرش و انگیزه کاربران نیز از ابعاد مهم آن محسوب می شود.آموزش و پرورش و معلمان نقش کلیدی در کاهش این نابرابری ها دارند. فراهم آوری زیرساخت های فناوری، طراحی برنامه های درسی مبتنی بر ICT و توانمندسازی معلمان از طریق آموزش های تخصصی، موجب افزایش مهارت ها، نگرش مثبت و انگیزه آن ها برای استفاده موثر از فناوری می شود. معلمان با طراحی فعالیت های مشارکتی و پروژه های آموزشی مبتنی بر ICT می توانند یادگیری فعال دانش آموزان را تسهیل کرده و فرصت های برابر آموزشی ایجاد کنند. همچنین، توجه به تفاوت های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی دانش آموزان در فرآیند آموزش، نقش موثری در کاهش شکاف دیجیتال دارد.بر اساس یافته های این پژوهش، توانمندسازی معلمان، تلفیق فناوری در برنامه درسی، فراهم آوری منابع دیجیتال و پشتیبانی مدیریت آموزشی، از مهم ترین راهکارهای کاهش شکاف دیجیتال اجتماعی محسوب می شوند. این اقدامات علاوه بر ارتقای کیفیت یاددهی–یادگیری، مهارت های دیجیتال و تفکر انتقادی دانش آموزان را تقویت کرده و عدالت آموزشی را بهبود می بخشند.

کلیدواژه ها:

شکاف دیجیتال اجتماعی ، آموزش و پرورش ، معلمان ، فناوری اطلاعات و ارتباطات ، سواد دیجیتال ، عدالت آموزشی ، توانمندسازی معلمان