وضعیت کمی جست گروهها در تودههای جنگلی ارسباران

جنگلهای شاخه زاد نتیجه تعاملات بین طبیعت و انسان در دراز مدت است که نشان دهنده استفاده به شیوه های سنتی از جنگل هاست. مهمترین عناصر این جنگلها کندههای جست زا و درختان چند شاخهای هستند. این مطالعه به بررسی میزان فراوانی جست گروه ها و تعداد و قطر جستها به تفکیک گونههای مختلف و در تودههای جنگلی مختلف ارسباران پرداخته است. نتایج نشان دادند که پایه های با دو جست با ۴۴.۵ درصد بیشترین فراوانی را داشتند. همچنین بیشترین میانگین تعداد جست مربوط به گونه بارانک و پس از آن ممرز و کمترین آن مربوط به گونه گیلاس وحشی و نارون بود. بررسی قطر جست گروه ها نشان داد که بیشترین میانگین قطر جست مربوط به گونه گیلاس وحشی و پس از آن بلوط بوده و کمترین آن مربوط به درختچه ها و پس از آن سرخدار بوده است. بر اساس نتایج بیشترین قطر جستها مربوط به مناطق با شرایط رویشگاهی مطلوب تر و کمتر تخریب یافته در ارسباران میباشد. این تحقیق توصیه میکند که برشهای اصلاحی و پرورشی برای حذف جستهای ضعیف و حفظ بهترین و قطورین جستها برای بذردهی بهتر و اجرای برنامه غنی سازی به منظور افزایش پایههای دانه زاد انجام شود.

کلیدواژه ها:

توده جنگلی شاخه ، زاد جست زایی ، ارسباران