اثر کودهای زیستی بر روی جذب عناصر غذایی درختان فندق استان گیلان

فندق در استان گیلان سطحی بیش از ۱۹۰۰۰ هکتار را به خود اختصاص داده است. این گیاه ارزشمند در سالهای اخیر به دلیل عدم استفاده از روشهای نوین عملیات به زراعی خصوصا تغذیه، تلفیقی با عملکرد پایین و همچنین با معضل سرخشکیدگی محدود در برخی باغات مواجه شده است. به منظور بررسی اثر تلفیقی کودهای شیمیایی و زیستی باکتری های محرک رشد و قارچ تریکو در ما بر خصوصیات رشدی باغات فندق دارای سرخشکیدگی در دو باغ منطقه اشکورات شهرستان رودسر آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار در دو سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ انجام پذیرفت. تیمارهای مورد بررسی شامل: شاهد (عرف)، باغدار (مصرف خاکی کود دامی به میزان ۲۰ کیلوگرم برای هر درخت + توصیه کود شیمیایی (۲) باکتری سودموناس + قارچ تریکودرما (T۲) ترکیب قارچ تریکودرما و باکتری (سودموناس) (T۴) تیمار پنجم (ترکیب کود شیمایی ماده آلی و استفاده از قارچ تریکودرما و باکتری جنس سودموناس) روی صفات مورد بررسی داشته اند. نتایج نشان داد که بیشترین اثرات مثبت را تیمار پنجم (ترکیب کود شیمایی ماده آلی و استفاده از قارچ تریکودرما و باکتری جنس سودموناس) روی صفات مورد برررسی داشته اند. این عوامل زیستی سبب افزایش جذب عناصر غذایی فسفر، نیتروژن، آهن و مس به ترتیب ۳۳.۶۸%، ۱۳.۲۸%، ۴۸.۱۷۲% و ۹۵.۸۸% در درختان فندق گردیدند که منجر به افزایش سبزینگی و کاهش زردی درختان شدند.

کلیدواژه ها:

فندق ، زردی ، کمبود عناصر ، خشکیدگی سرشاخه ، گیلان