طراحی مدلی جهت تامین ظرفیت پایدار شبکه انتقال برق با استفاده از رویکرد پویایی شناسی سیستم ها

یکی از مهمترین عوامل چالش و مشکلات در صنعت برق، کاهش سرمایه گذاری برای توسعه شبکه انتقال و فرسودگی تجهیزات انتقال برق می باشد که دلایل ناترازی و عدم پایداری ظرفیت شبکه انتقال برق را بوجود می آورد. بر اساس گزارش های وزارت نیرو سیستم انتقال نیرو، همواره با دلایل متقن با چالش توسعه سرمایه گذاری به هنگام مواجه بوده و ضرورت افزایش توسعه شبکه امری اجتناب ناپذیر است. هدف ما، مدل سازی این سیستم پیچیده و شبیه سازی وضعیت موجود آن جهت افزایش بینش تصمیم گیری، بهبود عملکرد و کارایی، با توجه به پیچیدگی های رفتاری و پویایی آن در آینده می باشد. در این راستا با اتکا به رویکرد پویایی شناسی سیستم ها به طور خاص ساختار سیستمی سرمایه گذاری و توسعه ظرفیت انتقال با نگرش تقاضا و عرضه برق به صورت برون زا، با طرح فرضیه دینامیکی و تبیین ساختار علت و معلولی، نمودار انباشت-جریان، ظرفیت انتقال به تفکیک ظرفیت پست های ۴۰۰، ۲۳۰، ۱۳۲ و ۶۶-۶۳ کیلوولت مدل سازی شده است و. با وارد کردن روابط ریاضی بین متغیرها، نسبت به شبیه سازی مدل اقدام شد و با انواع روش های اعتبارسنجی مورد تایید قرار گرفت. نتایج حاصل با ۳ سیاست، بر مبنای دو شکل وضع موجود و مورد انتظار نشان می دهد. اگر روند احداث ظرفیت همانند دوره های گذشته باشد، اختلاف قابل توجهی بین این دو وضعیت بوجود خواهد آمد و جهت جبران آن، با کمک مدل، احداث ظرفیت انتقال به صورت سالانه تا افق ۱۴۲۰ ارایه شد. نتایج نشان می دهند که متوسط عمر مفید ظرفیت انتقال در سه سناریو، بین ۲۰ تا ۲۵ سال تنزل خواهد کرد و مفهومش آن است، در پیش بینی سرمایه گذاری جهت تامین ظرفیت پایدار انتقال، باید برای اختصاص بودجه، هزینه ها و جایگزینی ظرفیت سالانه مطابق یافته های این پژوهش عمل شود.

کلیدواژه ها:

پویایی شناسی سیستم ها ، ظرفیت انتقال برق ، خطوط و پست انتقال و فوق توزیع ، سرمایه گذاری در توسعه ظرفیت انتقال