نقش امداد و نجات و فوریت های پزشکی در ارتقای توان رزمی و کاهش تلفات انسانی در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر مراکز آموزشی و یگان های تکاوری مرزبانی

امداد و نجات و فوریت های پزشکی در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، به عنوان یکی از ارکان حیاتی در حفظ آمادگی رزمی و کاهش تلفات انسانی در حوادث نظامی و میدانی، جایگاهی بنیادین دارد. اهمیت این حوزه نه تنها در صحنه های جنگ و عملیات رزمی بلکه در آموزش های نظامی، تمرینات میدانی و ماموریت های مرزی به ویژه در مناطق صعب العبور و پرخطر دوچندان است. هدف این پژوهش، بررسی نقش آموزش های امدادی و ساختار فوریت های پزشکی در مراکز آموزشی نیروهای مسلح و یگان های تکاوری مرزبانی است تا نقاط قوت، ضعف و فرصت های بهبود شناسایی شوند.روش تحقیق، توصیفی تحلیلی است و داده ها از منابع مکتوب، مستندات آموزشی، تجارب میدانی و تحلیل های تطبیقی با نظام های نظامی کشورهای دیگر گردآوری شده اند. یافته ها نشان می دهند که آموزش های امدادی منظم، دسترسی به تجهیزات استاندارد و هماهنگی میان واحدهای پزشکی و رزمی، تاثیر مستقیم بر کاهش تلفات و افزایش تاب آوری نیروهای عمل کننده دارد. در پایان، پیشنهادهایی برای ارتقای آموزش، نوسازی تجهیزات و توسعه شبکه امداد میدانی در سطح نیروهای مسلح ارائه شده است.