نقش تناسب شغلی بر توانمندسازی روان شناختی

هدف از این پژوهش بررسی نقش و تاثیر تناسب شغلی بر توانمندسازی روانشناختی کارکنان در محیط های سازمانی است. تناسب شغلی به معنای همخوانی میان ویژگی های فردی کارکنان (از جمله مهارت ها، ارزش ها، علایق و توانایی ها) با الزامات و ماهیت شغل مورد نظر می باشد. از سوی دیگر، توانمندسازی روانشناختی به احساسات درونی فرد مانند معناداری شغل، شایستگی، خودمختاری و اثرگذاری در محیط کار اشاره دارد. یافته های نظری و تجربی پژوهش ها نشان می دهد که وجود تناسب مطلوب بین فرد و شغل می تواند زمینه ساز افزایش انگیزش درونی، رضایت شغلی، احساس خودکارآمدی و در نهایت ارتقاء توانمندی روانشناختی کارکنان شود. در مقابل، عدم تناسب شغلی می تواند منجر به کاهش تعهد، فرسودگی شغلی و ضعف در بهره وری فردی و سازمانی گردد. بر این اساس، توجه به اصل تناسب شغلی در طراحی سیستم های منابع انسانی و مدیریت استعداد، عاملی کلیدی برای دستیابی به سازمانی پویا، مشارکت محور و توانمند خواهد بود.

کلیدواژه ها:

تناسب شغلی ، توانمندسازی روانشناختی ، معناداری شغل