آسیب شناسی روش های سنتی در Evaluation (ارزشیابی)

در توسعه آموزش و پرورش ملاکها و فاکتورهای متعددی نقش دارند. مهمترین آن نظام ارزشیابی در آموزش می باشد. ارزشیابی یک فرایند نظام دار برای جمع آوری، تحلیل و تفسیر اطلاعات است که به منظور دستیابی به اهداف آموزش و پرورش و برای تشخیص میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان به کار می رود. ارزشیابی نیازها را کشف، هدفها را تدوین و امکانات یاددهی - یادگیری را فراهم می کند و نارسایی های موجود در همه مقاطع آموزشی را برطرف می کند. پژوهش حاضر به روش مروری و از نوع کتابخانه ای بر آن است تا به بررسی آسیب شناسی روش های سنتی در ارزشیابی بپردازد. یافته های پژوهش حاکی از آن است در آموزش و پرورش سنتی ارزشیابی به عنوان آخرین حلقه های فرآیند یاددهی و یادگیری تلقی می شد که در پایان دوره آموزشی برای جدا کردن دانش آموزان با توانایی یادگیری متفاوت به کار می رفت. امروزه اما ارزشیابی را بخش جدایی ناپذیر فرایند یاددهی - یادگیری می دانند که همراه با آموزش و در ارتباط تنگا نتگ با آن، به گونه ای مستمر انجام می گیرد و به جای تاکید بر طبقه بندی دانش آموزان و مقایسه آنان با یکدیگر، هدایت یادگیری آنان را مرکز توجه خود قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، آموزش و پرورش ، یادگیری