رابطه بین سطح فعالیت بدنی و ظرفیت هوازی در ورزشکاران جیوجیتسو برزیلی

مقدمه و هدف: در ورزش های رزمی به ویژه جیوجیتسو برزیلی، ترکیب فعالیت های هوازی و بی هوازی اهمیت ویژه ای در بازیابی انرژی، اجرای تکنیک ها و حفظ عملکرد در طول مبارزه دارد. از آنجا که پژوهش های بومی اندکی در این زمینه وجود دارد، هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه بین سطح فعالیت بدنی و ظرفیت هوازی در ورزشکاران جیوجیتسو برزیلی سه شهر ایران بود.

روش شناسی پژوهش: این پژوهش از نوع توصیفی–همبستگی و به صورت میدانی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران فعال جیوجیتسو برزیلی در شهرهای جهرم، مرودشت و شیراز بود. بر اساس فرمول کوکران، ۱۳۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی (IPAQ) برای سنجش سطح فعالیت بدنی و آزمون ۱۲ دقیقه ای کوپر برای برآورد ظرفیت هوازی (VO₂max) بودند. داده ها با آزمون های آماری در نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شدند.

یافته ها: بیش از نیمی از شرکت کنندگان (۵۳٫۹٪) در سطح فعالیت بدنی بالا قرار داشتند. میانگین ظرفیت هوازی آنان ۴۹٫۴ ± ۶٫۶ میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه به دست آمد که بالاتر از میانگین جمعیت عمومی و نزدیک به سطوح گزارش شده در ورزشکاران حرفه ای بود. نتایج همبستگی نشان داد بین سطح فعالیت بدنی و ظرفیت هوازی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (r = ۰.۶۴۲, p < ۰.۰۰۱).

بحث و نتیجه گیری: یافته ها نشان دادند که ورزشکاران جیوجیتسو برزیلی دارای سطح بالای فعالیت بدنی و ظرفیت هوازی مطلوب هستند و میان این دو شاخص رابطه مستقیم وجود دارد. این نتایج با مبانی فیزیولوژیک و پژوهش های پیشین همخوان است و اهمیت تمرینات ترکیبی و استقامتی را در بهبود عملکرد قلبی–عروقی تایید می کند. پیشنهاد می شود مربیان از پرسشنامه فعالیت بدنی به عنوان ابزار پایش فعالیت های هفتگی بهره گیرند و در کنار آن، آزمون های میدانی مانند کوپر را به طور دوره ای اجرا کنند. نتایج این تحقیق می تواند مبنایی برای طراحی برنامه های تمرینی و پژوهش های آینده در این رشته باشد.

کلیدواژه ها:

جیوجیتسو برزیلی ، فعالیت بدنی ، ظرفیت هوازی ، آزمون کوپر ، پرسشنامه IPAQ