تاثیر هشت هفته تمرینات منتخب پیلاتس بر شاخص های تنفسی، گلایسیمیک ونیمرخ لیپیدی زنان چاق دارای دیابت نوع ۲

چکیده هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات منتخب پیلاتس بر شاخص های تنفسی، گلایسمیک و نیمرخ لیپیدی زنان چاق دارای دیابت نوع ۲ انجام گرفت. مواد روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون، ۲۴ زن چاق مبتلا به دیابت نوع دوم به صورت در دسترس و طبق شرایط ورود به مطالعه انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی در ۲ گروه ۱۲ نفری تمرینات پیلاتس و کنترل قرار گرفتند. جهت اندازه گیری شاخص های گلایسمیک و شاخص های لیپیدی خون گیری پس از ۱۲ ساعت ناشتایی در دوره پیش آزمون و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی در دوره پس آزمون انجام شد. همچنین شاخص های تنفسی (حجم جاری (TV) و ظرفیت حیاتی (VC) با استفاده از دستگاه اسپیرومتری اندازه گیری شد. در گروه تمرین پیلاتس که به مدت ۸ هفته و هر هفته ۳ جلسه انجام شد، آزمودنی ها به اجرای پروتکل تمرینی پرداختند. داده های به دست آمده یا استفاده از آزمون های تی وابسته و آزمون کوواریانس با آزمون تعقیبی بنفرونی با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۲ تحلیل شد. یافته ها: مطالعه حاضر نشان داد که تمرین پیلاتس باعث بهبود معنادار شاخص های گلایسمیک (گلوکز، انسولین، مقاومت به انسولین)، نیمرخ لیپیدی (کلسترول تام، تری گلیسرید، LDL و HDL) و شاخص های تنفسی (حجم جاری و ظرفیت حیاتی) زنان چاق دارای دیابت نوع دوم گردید (۰۵/۰> P ) . نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد که تمرین ورزشی پیلاتس یک عامل تحریکی کافی برای کاهش شاخص های گلایسمیک، نیمرخ لیپیدی و شاخص های تنفسی در زنان چاق دارای دیابت نوع ۲ است.

کلیدواژه ها:

پیلاتس ، شاخص تنفسی ، گلایسیمیک ، نیمرخ لیپیدی ، زنان چاق