تاثیر توام نانو دندریمر پلی آمیدوآمین نسل۷ و پالیده عاری از سلول لاکتوباسیلوس پلانتاروم بر روی جدایه های مقاوم به چند داروی کمپیلوباکتر از قارچ های خوراکی توزیع شده در شهرستان ارومیه

مصرف قارچ های خوراکی به دلیل داشتن ارزش غذایی بالا روز به روز در حال گسترش می باشد. گونه های کمپیلوباکتر از عوامل اصلی انتریت باکتریایی در انسان می باشند و به سهولت در صورت عدم رعایت موازین بهداشتی در مراحل مختلف تولید باعث آلودگی قارچ های خوراکی خواهند شد. از طرفی، ظهور سویه های باکتریایی مقاوم به چند دارو (MDR) از معظلات مهم بهداشت عمومی تلقی می گردد. در تحقیق حاضر، میزان شیوع گونه های کمپیلوباکتر در قارچ های خوراکی توزیع شده در شهرستان ارومیه، الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها و تاثیر توام نانو دندریمر پلی آمیدوآمین نسل۷ و پالیده عاری از سلول لاکتوباسیلوس پلانتاروم بر روی جدایه های مقاوم به چند داروی کمپیلوباکتر در شرایط آزمایشگاهی مطالعه شدند. در تحقیق حاضر از ۱۰۰ نمونه مورد آزمایش، ۵ نمونه (۵ درصد) به کمپیلوباکتر ژژونی و ۸ نمونه (۸ درصد) به کمپیلوباکتر کلی آلوده بودند. تمامی جدایه ها (۱۰۰ درصد) ویژگی مقاوم به چند دارو نشان دادند. همچنین نانودندریمر در مقایسه با پالیده عاری از سلول، اثر ضدباکتریایی بالاتری بر روی جدایه های کمپیلوباکتر نشان داد (۰۵/۰>p). از طرفی، ترکیب نانو دندریمر و پالیده عاری از سلول، اثر هم افزایی (FIC index=۰.۴) بر روی جدایه های کمپیلوباکتر کلی نشان داد. همچنین ترکیب نانو دندریمر و پالیده عاری از سلول، اثر افزایشی (FIC index=۰.۶۸) بر روی جدایه های کمپیلوباکتر ژژونی نشان داد. بنابراین می توان استنتاج نمود که تمامی جدایه های کمپیلوباکتر از قارچ های خوراکی شهرستان ارومیه دارای خصوصیت مقاوم به چند دارو بوده و اثر ضدباکتریایی نانودندریمر در حضور پالیده عاری از سلول بر روی جدایه های مقاوم به چند داروی کمپیلوباکتر در شرایط آزمایشگاهی تشدید شد.

کلیدواژه ها:

نانودندریمر پلی آمیدو آمین نسل ۷ ، پالیده عاری از سلول لاکتوباسیلوس پلانتاروم ، سویه های مقاوم به چند داروی کمپیلوباکتر ، قارچ های خوراکی