تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر باور به دنیای عادل، خودشفقت ورزی و احساس خود کارآمدی در بیماران مبتلا به سرطان

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر باور به دنیای عادل، خود شفقت ورزی و احساس خود کارآمدی در بیماران مبتلا به سرطان انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را کلیه ی بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان سید الشهدا اصفهان در سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند. از میان این افراد، ۲۴ نفر به روش نمونه گیری در دسترس بعنوان نمونه انتخاب شده و به صورت گمارش تصادفی در یک گروه آزمایشی و یک گروه کنترل (هر گروه شامل ۱۲ نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش درمان پذیرش و تعهد را در طی ۱۰ جلسه ی ۴۵ دقیقه ای دریافت نمودند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه باور به دنیای عادل Sutton and Douglas (۲۰۰۵)، پرسشنامه خود شفقت ورزی Neff (۲۰۰۳) و مقیاس خود کارآمدی Sherer et al (۱۹۸۲) استفاده شد. داده های حاصل نیز با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر باور به دنیای عادل، خود شفقت ورزی و احساس خود کارآمدی در بیماران مبتلا به سرطان تاثیر داشته است (۰۵/۰P<). با توجه به یافته های این پژوهش، ارائه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به بیماران مبتلا به سرطان می تواند سبب افزایش باور به دنیای عادل، خود شفقت ورزی و احساس خود کارآمدی در آنان گردد.

کلیدواژه ها:

احساس خود کارآمدی ، باور به دنیای عادل ، خود شفقت ورزی ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، سرطان.