اعتباریابی و بررسی وضعیت ویژگی های روانسنجی مقیاس دیسفوریای نپین در دانشجویان ایرانی

دیسفوریا یک اصطلاح روان پزشکی است که طیف گسترده ای از اختلالات روانی را دربر می گیرد. هدف این پژوهش تعیین اعتبار و بررسی وضعیت ویژگی های روان سنجی مقیاس دیسفوریای نپین بود. در این مطالعه توصیفی همبستگی، تعداد ۵۰۷ نفر (۲۶۸ زن و ۲۳۹ مرد) از دانشجویان دانشگاه تبریز به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به مقیاس دیسفوریای نپین (Berle & Starcevic, ۲۰۱۲)، سیاهه علائم افسردگی و اضطراب (Watson et al, ۲۰۰۷) و مقیاس خودگزارشی مانیا (Altman et al, ۱۹۹۷) پاسخ دادند. جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی ساختار چهار عاملی تحریک پذیری، نارضایتی، تسلیم و نارضایتی بین فردی را شناسایی نمود. تحلیل عاملی تاییدی نیز برازش ساختار چهار عاملی را با داده ها تایید و ضریب همسانی درونی (آلفای کرونباخ) برای عوامل چهارگانه به ترتیب ۹۳/۰، ۹۱/۰، ۹۳/۰ و ۸۳/۰ بدست آمد. روایی ملاکی مقیاس از طریق همبسته کردن آن با سیاهه علائم افسردگی و اضطراب و مقیاس مانیا مطلوب ارزیابی گردید و روایی سازه نیز با استفاده از روایی همگرا و واگرا مورد تایید قرار گرفت. در مجموع یافته ها نشان داد مقیاس دیسفوریای نپین، از روایی (محتوایی، سازه و ملاکی) مطلوب و پایایی کافی در دانشجویان ایرانی برخوردار است و می توان از آن برای اهداف پژوهشی و درمانی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

پایایی ، دیسفوریا ، روایی ، ویژگی های روان سنجی