باروری ابرها از منظر حقوق بین الملل محیط زیست

در دهه های اخیر که موضوع تغییرات اقلیمی و بحث خشکسالی های منطقه ای قابل مشاهده شده است یکی از مباحث ناشی از رشد تکنولوژی، موضوع بارورسازی ابرها است که به منظور تاثیر گذاری روی ابرهای طبیعی با استفاده از مواد شیمیایی یا سایر ابزارها، جهت تحریک آنها به بارش به شکل باران یا برف، از نیمه دوم قرن بیستم میلادی از سوی برخی کشورها با دلایل مختلفی چون مبارز با کمبود آب وکنترل خشکسالی به کار گرفته شد. با توجه به رواج بارورسازی ابرها، صرف نظر از اهداف مختلف کشورها در این زمینه و فارغ از موافقان و مخالفان این اقدام زیست محیطی، ترسیم ابعاد حقوقی باروری ابرها در عرصه ی بین المللی، ضرورت مطالعه را تبیین می نماید لذا این نوشتار با توسل به روش توصیفی-تحلیلی و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای درصدد شناساندن ابعاد حقوق بین المللی و بررسی قواعد و مقررات بین المللی حاکم بر این پدیده بر آمده است. برای دولت ها در بارورسازی ابرها هم در محدوده ی سرزمینی و هم فراسرزمینی آن تعهداتی در قالب اسناد، اصول بین المللی زیست محیطی و نیز در رویه های قضایی بین المللی، اعم از مستقیم یا غیرمستقیم وجود دارد که برخی صریح و برخی نیز به صورت ضمنی به باروسازی ابرها قابل تسری است و توجه به این قواعد سخت ونرم توسط سیاست گذاران کشور بایسته می باشد.

کلیدواژه ها:

بارورسازی ابرها ، دستکاری محیط زیست ، خسارات زیست محیطی ، کنوانسیون انمود ، حقوق بنیادین بشری.