تجزیه و تحلیل تصمیم گیری چند معیاره فناوری های انرژی

این پژوهش به بررسی پتانسیل فناوری های انرژی پاک در دستیابی به اهداف توسعه پایدار (SDGs)، به ویژه هدف ۷ (SDG ۷) در ایران می پردازد. با توجه به چالش های زیست محیطی ناشی از تغییرات اقلیمی و نیاز به کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی، شناسایی و ارزیابی فناوری های انرژی پاک به عنوان راهکاری موثر برای تحقق این اهداف ضروری است. در این مطالعه، از روش شناسی تصمیم گیری چندمعیاره (MCDM) برای تحلیل و ارزیابی فناوری های مختلف انرژی پاک استفاده شده است. معیارهای ارزیابی در این پژوهش شامل انتقال انرژی، جغرافیایی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و محیطی می باشند. این معیارها به طور جامع به تحلیل جنبه های مختلف پایداری انرژی پرداخته و امکان مقایسه و رتبه بندی فناوری های مختلف را فراهم می آورند. با استفاده از روش های MCDM مانند فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)، تکنیک اولویت دهی به شباهت با راه حل ایده آل (TOPSIS)، VIKOR و PROMETHEE II، نتایج به دست آمده نشان می دهند که انرژی خورشیدی و بادی به عنوان گزینه های برتر در زمینه های مختلف از جمله ظرفیت تولید، اقتصادی بودن و پذیرش اجتماعی شناسایی می شوند. این یافته ها می توانند به سیاست گذاران و تصمیم گیرندگان در تدوین استراتژی های موثر برای توسعه پایدار انرژی کمک کنند. همچنین، نتایج این پژوهش می توانند به بهبود وضعیت انرژی در کشور یاری رسانده و به تحقق اهداف اقلیمی و توسعه پایدار جهانی کمک کنند. در نهایت، این مطالعه بر اهمیت استفاده از فناوری های انرژی پاک و رویکردهای چندمعیاره در تصمیم گیری های انرژی تاکید می کند و به عنوان یک مرجع برای پژوهش های آینده در این حوزه عمل می کند.

کلیدواژه ها:

فناوری های انرژی پاک ، اهداف توسعه پایدار ، تصمیم گیری چندمعیاره ، انرژی خورشیدی ، انرژی بادی