بیطار در ادب و فرهنگ عامه

اهمیت جانوران به ویژه حیوانات اهلی در زندگی بشر و توجه آدمی به آنها و ضرورت حفظ سلامت این حیوانات سبب پدیدآمدن علم الحیوان (جانورشناسی) و بیطار (دامپزشک) شد. در طول تاریخ به دلیل اهمیت این دانش و شغل بیطاری، منابع متعددی همچون عجایب نامه ها و آثار پزشکان و داروشناسان پدید آمد و مانند بسیاری از شاخه های علمی، در کنار دانش رسمی دامپزشکی و دانش عامه آن، حرفه بیطاری نیز در میان عوام پدیدار گشت و رایج شد. این پژوهش به منظور معرفی بیطار و بررسی جایگاه او، شیوه ها و روش های درمانی بیطار در فرهنگ عامه و متون ادبی است تا با توجه به اهمیت چارپایان در زندگی بشر در گذشته، ارزش کار بیطار آشکار شود. داده ها به شیوه کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شده و روش تحقیق، توصیفی تحلیلی است. نتایج تحقیق نشان می دهد که با توجه به اهمیتی که چارپایان در زندگی آدمی در روزگاران گذشته داشته اند، بیطار در فرهنگ عامه از طبقات درمانگر مهم محسوب می شده و بسیاری برای درمان بیماری های دامی همچون شکستگی و دررفتگی استخوان، زخم های عفونی، امراض چشمی (سبل، کوری و ...)، لنگی، شکم درد و ... به او مراجعه می کردند و حتی در مواردی به درمان برخی بیماری های مشترک انسان و دام نیز اقدام می کرده است.

کلیدواژه ها:

Folklore ، History of Medicine ، Popular culture ، Veterinarians ، فولکلور ، تاریخ پزشکی ، فرهنگ عامه ، دامپزشکان