مطالعه امنیت آب شهر تبریز با استفاده از شاخص سیستمی PSIR (بررسی فشارهای محیطی، اقتصادی و اجتماعی، وضعیت موجود، اثرات و پاسخگویی)

در این تحقیق، سطح امنیت آب۱ (WSI) شهر تبریز با استفاده از شاخص PSIR۲ فشار، وضعیت، اثر و پاسخ ارزیابی شده است. در این روش، چهار شاخص اصلی و پنجاه و شش زیرشاخص وجود دارد که همه مورد ارزیابی واقع شده است. مقادیر سه شاخص اول، یعنی فشار، وضعیت و اثر، بر اساس منابع و مطالعات معتبر انجام شده در این زمینه در شهر تبریز تعیین شد. اما مقدار شاخص چهارم، یعنی شاخص پاسخ، با استفاده از روش کیفی و استفاده از پرسشنامه و نظرات کارشناسان مجرب در زمینه مهندسی آب تعیین شد. نتایج نشان داد که مقدار شاخص فشار (P-Index) شهر تبریز ۸۳/۲۲ از ۱۰۰ (اعداد بی بعد است) بود. تبریز از نظر شاخص وضعیت،(S-Index) دارای مقدار ۵/۲۸ از ۱۰۰، ازنظر شاخص اثرات، دارای مقدار ۲۵ از ۱۰۰ و از نظر شاخص پاسخگویی، دارای مقدار ۹۲/۳۰ از ۱۰۰ بود. در نهایت، یافته های به دست آمده حاکی از آن است که مقدار شاخص نهایی امنیت آب تبریز (W-Index)، برابر ۸۱/۲۶ از ۱۰۰ بوده که امنیت آبی آن در مقایسه با مقدار نظیر گزارش شده برای ده شهر دیگر جهان (آمستردام، تورنتو، سنگاپور، دبی، پکن، هنگ کنگ، سائوپائولو، نایروبی، لیما و جاکارتا) از وضعیت بدی دارا است. بنابراین، ضروری است که تصمیم گیران برای مدیریت ناامنی آبی در این شهر و کاهش محدودیت ها و اثرات ناشی از آن، از روش های علمی و کاربردی جدید استفاده کنند. در نهایت، باید تاکید کرد که روش مورد استفاده، دیدگاه جدیدی را در مورد درک امنیت آب ارائه می کند. این روش، برای مطالعه در دیگر شهرهای ایران توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

معیارهای اصلی و فرعی ، شاخص امنیت آب (WSI) ، PSIR ، تبریز