شناسایی و طبقه بندی شاخص های فرهنگ سازمانی در ایران با استفاده از تحلیل عاملی

فرهنگ سازمانی سیستمی از استنباط مشترک است که اعضا نسبت به یک سازمان دارند و همین ویژگی موجب تفکیک دو سازمان از یکدیگر می شود. این مقاله به دنبال پاسخ به این سؤال است که فرهنگ در سازمان های ایران شامل چه شاخص ها، ارزش ها و یا متغیرهایی می باشد. به عبارت دیگر چه شاخص هایی تبیین کننده فرهنگ سازمانی در ایران می باشد؟ هدف این مقاله آن است که پس از احصای شاخص های فرهنگ سازمانی از طریق بررسی ادبیات و پیشینه موضوع، آنها را خلاصه و از بین آنها عواملی را که به بهترین وجه توصیف و تبیین کننده فرهنگ سازمانی در کشور ایران می باشند، شناسایی و طبقه بندی نماید. برای پاسخگویی به سؤال های پژوهش و طبقه بندی شاخص ها در چند عامل از نمونه ای، 96 نفری متشکل از صاحب نظران و استادان که در کشور ایران در ارتباط با موضوع فرهنگ سازمانی مطالعه و پژوهش نموده اند، استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات حاکی از آن است که تعلق (هویت) سازمانی، خلاقیت فردی، انسجام(یکپارچگی)، مسئولیت پذیری، الگوی ارتباطات و فاصله قدرت از عوامل تبیین کننده فرهنگ سازمانی در ایران بوده و مهمترین عامل تبیین کننده، تعلق(هویت) سازمانی می باشد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ سازمانی ، تعلق(هویت) سازمانی ، خلاقیت فردی ، ایران ، تحلیل عاملی