ویژگی های روانسنجی مقیاس هوش جنسی (SIS) و رابطه آن با رضایت جنسی و صمیمیت زناشویی

هدف پژوهش بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس هوش جنسی (SIS) و رابطه آن با رضایت جنسی و صمیمیت زناشویی بود. این مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل ۲۰،۹۹۷ دانشجوی دانشگاه تبریز بود که با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه کرجسی-مورگان، نمونه ای به حجم ۳۸۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس هوش جنسی (SIS)، مقیاس رضایت جنسی (ISS) و مقیاس صمیمیت زناشویی (MIS) بود. داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS-۲۳ و AMOS-۲۴ و با بهره گیری از روش های آماری همبستگی و تحلیل عاملی تاییدی تحلیل گردید. نتایج تحلیل عاملی تاییدی، مدل دو عاملی مقیاس هوش جنسی (دانش جنسی و رفتار جنسی) را تایید کرد. روایی همگرای این مقیاس با مقیاس های رضایت جنسی و صمیمیت زناشویی در سطح مطلوبی بود و به ترتیب (۰/۸۹=R) و (۰/۸۸=R) گزارش گردید. تحلیل روایی پیش بین نشان داد که مقیاس هوش جنسی در سطح مطلوب، توانایی پیش بینی رضایت جنسی (۰/۸۰=R²) و صمیمیت زناشویی (۰/۷۸=R²) را دارد. پایایی مقیاس به روش آلفای کرونباخ (۰/۹۳=α) و به روش بازآزمایی (۰/۹۲=R) در سطح عالی بود. نتیجه گیری می گردد، مقیاس هوش جنسی ابزاری معتبر و دارای کفایت روان سنجی مطلوب برای سنجش هوش جنسی است و می تواند به طور موثری رضایت جنسی و صمیمیت زناشویی را پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

رضایت جنسی ، صمیمیت زناشویی ، هوش جنسی