اثرات زیرکشندگی تیامتوکسام-لامبدا سای هالوترین روی فراسنجه های رشد جمعیتی سفید بالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum و زنبور پارازیتوئید آن، Encarsia formosa ، در شرایط آزمایشگاهی
محل انتشار: نامه انجمن حشره شناسی ایران، دوره: 45، شماره: 3
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 65
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-45-3_009
تاریخ نمایه سازی: 30 مهر 1404
چکیده مقاله:
سفید بالک گلخانه، Trialeurodes vaporariorum Weswood، یکی از مهم ترین آفات گیاهان زینتی، سبزی وصیفی می باشد. در این پژوهش، اثرات زیرکشندگی تیامتوکسام-لامبدا سای هالوترین روی ویژگیهای زیستی، فراسنجه های جدول زندگی و پیش بینی روند رشد جمعیتی سفیدبالک گلخانه و زنبور پارازیتوئید آن، Encarsia formosa Gahan ، تحت شرایط کنترل شده ۲±۲۵ درجه سلسیوس، رطوبت نسبی ۱۰±۶۰ درصد و دوره روشنایی به تاریکی ۸:۱۶ ساعت بررسی شد. زیست سنجی به روش فروبردن برگ های گوجه فرنگی حاوی پوره های سن سوم سفیدبالک گلخانه در غلظت زیرکشنده LC۳۰ تیامتوکسام-لامبدا سای هالوترین صورت گرفت. داده های حاصل از جدول زندگی، با استفاده از برنامه TWOSEX–MSChart و بر اساس تئوری جدول زندگی دو جنسی سن-مرحله رشدی تجزیه شدند. نتایج نشان داد که غلظت زیرکشنده حشره کش مزبور، ویژگی های زیستی و رشد جمعیتی سفید بالک گلخانه را با کاهش طول دوره مراحل نابالغ، کاهش طول عمر حشرات کامل، میزان باروری و کاهش فراسنجه های رشد جمعیتی تحت تاثیر قرار داد. همچنین غلظت زیرکشنده تاثیر منفی بر طول دوره زیستی و جدول زندگی زنبور پارازیتوئید داشت. به طوری که منجر به تاخیر رشد و نمو مراحل نابالغ، کاهش طول عمر حشرات کامل، کاهش نرخ بقا و فراسنجه های رشد جمعیتی گردید. نتایج حاصله از پیش بینی روند جمعیتی همسو با نتایج فراسنجه های رشد جمعیتی بود. نتیجه نهایی حاصل از این پژوهش نشان داد که تیامتوکسام-لامبدا سای هالوترین نباید در برنامه های مدیریت تلفیقی سفیدبالک گلخانه در مواردی که عامل بیولوژیک زنبور پارازیتویئد وجود دارد، مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سودا دادرس
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه ایران
فریبا مهرخو
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه ایران
رمزی آتلیهان
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یوزینجی یل، وان، ترکیه
مریم فروزان
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :