تاثیر ۱۲ هفته تمرینات تناوبی مقاومتی همراه با مصرف جلبک آلگومد روی سطوح آدیپوکاین های پلاسمایی در مردان چاق

مقدمه: چاقی با افزایش بافت چرب همراه است و از بافت چرب آدیپوکاین هایی ترشح می شود که مستقیم و غیرمستقیم می توانند باعث ایجاد مقاومت به انسولین و همچنین بیماری های مختلف گردند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ۱۲ هفته تمرین تناوبی مقاومتی همراه با مکمل آلگومد روی آیریزین و لیپوکالین-۲ در مردان چاق بود. مواد و روش­ها: این مطالعه از نوع کاربردی و نیمه تجربی است. ۴۴ مرد چاق به چهار گروه ۱۱ نفری شامل کنترل-دارونما، تمرین-دارونما، مکمل و تمرین-مکمل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرین ۱۲ هفته، هفته ای سه جلسه تمرینات تناوبی مقاومتی را انجام دادند؛ همچنین آزمودنی های گروه مکمل ۱۸۰۰ میلی گرم جلبک آلگومد بر اساس دستورالعمل کارخانه مصرف کردند. ۴۸ ساعت پیش از شروع پژوهش و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، خون گیری به عمل آمد و درنهایت، شاخص های یادشده اندازه گیری گردیدند. یافته ­های پژوهش: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که برای آدیپوکاین های آیزیزین و کاهش لیپوکالین-۲، میان گروه ها تفاوت معنی دار وجود دارد (P<۰.۰۵). آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که تمرین و تمرین مکمل باعث افزایش آیزیزین و کاهش لیپوکالین-۲ نسبت به گروه کنترل شد (P<۰.۰۵).. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاضر نشان داد که تمرین تناوبی مقاومتی به تنهایی و همراه با مکمل یاری آلگومد باعث کاهش سطوح لیپوکالین ۲ و افزایش آیریزین در مردان چاق گردید؛ همچنین مصرف آلگومد به همراه تمرین تناوبی مقاومتی در مقایسه با گروه مکمل و تمرین به تنهایی، تاثیر بیشتری روی سطوح متغیرهای بررسی شده داشت.

کلیدواژه ها:

Resistance training ، Algomed ، Adipokines ، Obesity ، تمرین مقاومتی ، آلگومد ، آدیپوکاین ، چاقی