رابطه کمال گرایی و انعطاف پذیری شناختی با واکنش به شکست در ورزشکاران زن و مرد شهرستان تبریز

هدف از پژوهش حاضربررسی رابطه کمال گرایی و انعطاف پذیری شناختی با واکنش به شکست در ورزشکاران زن و مرد شهرستان تبریز بود. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات زمینه یابی و طرح همبستگی بود. جامعه آماری کلیه ورزشکاران و دانش آموزان تربیت بدنی زن و مرد سازمان یافته شهر تبریز بود. نمونه آماری به روش نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه با استفاده از نرم افزار G-POWER (۴۴DF= و ۰۵/۰ sig=) به تعداد ۱۰۰ ورزشکار (۵۰ مرد-۵۰ زن) انتخاب شدند. واجدین شرایط برای پاسخگویی به هر ۳ پرسشنامه (پرسشنامه واکنش به شکست ماتائو و ناک ۲۰۰۸، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندرال۲۰۱۰، پرسشنامه کمال گرایی نجاریان، ۱۳۷۸) اقدام کردند. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، داده ها، به روش آماری همبستگی پیرسون و همینطور با روش آماری تحلیل رگرسیون و آنالیز واریانس با سطح اطمینان ۰. ۹۵ تحلیل و فرضیه های تحقیق آزمون شد. یافته ها نشان داد که بین متغیرهای انعطاف پذیری شناختی و واکنش به شکست همبستگی معناداری وجود ندارد. همچنین مشخص شد که بین متغیرهای کمال گرایی و واکنش به شکست همبستگی مثبت و معناداری (۰. ۰۵P<) وجود دارد.نتایج تحلیل رگرسیونی بین این دو متغیر هم نشان داد که کمال گرایی می تواند به طور معناداری (۵۵/۰ ) واکنش به شکست را پیش بینی کند و در یافته دیگر تحقیق مشخص شد که بین انعطاف پذیری شناختی و کمال گرایی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد. بنابراین با افزایش کمال گرایی، واکنش به شکست هم افزایش پیدا می کند و اگر بتوانیم کمال گرایی بهنجار ورزشکاران را در سطح مطلوب حفظ کنیم، در شرایط استرس زا و پر فشار مسابقات واکنش های هیجانی افراد تعدیل می شود.

کلیدواژه ها:

کمال گرایی ، انعطاف پذیری شناختی ، واکنش به شکست ، ورزشکاران.