شکل گیری هویت قهرمانانه زنان در پرتو دو مفهوم عصمت و وفاداری در منظومه های فارسی شبه قاره هند (با تکیه بر دو منظومه پدماوت و راماین)

منظومه های پدماوت و راماین از شاهکارهای ادب فارسی هند هستند و زنان در این دو اثر از موقعیت معناداری برخوردارند. با توجه به جایگاه این دو مثنوی در شعر فارسی شبه قاره، شناخت شاخصه هایی که هویت قهرمانانه بانوان در این منظومه ها  بر مبنای آن شکل گرفته، سبب دستیابی به دیدگاه جامع تری پیرامون سیمای زن در بخش قابل توجهی از ادبیات فارسی می شود. پژوهش حاضر عهده دار طرح و پاسخگویی به دو سوال اساسی است: ۱-شخصیت قهرمانان زن در منظومه های داستانی پدماوت و راماین بر محور کدام ویژگی ها شکل گرفته است؟ ۲- دلیل محوریت این ویژگی ها چیست و تاکید بر آن ها برآمده از کدام بسترهای فرهنگی و اجتماعی است؟بر اساس فریضه این پژوهش، هویت قهرمانانه زن در این آثار بر محور دو ویژگی (عصمت و پرده نشینی) و ( وفاداری بی قید و شرط به همسر) شکل گرفته است. دو ویژگی ذکر شده در سیر حوادث و معنایابی متن از جایگاه اساسی برخوردارند. پژوهش حاضر پس از نگاهی کوتاه به پیشینه اساطیری- فرهنگی و ادبی این آثار درمورد زن و بسترهای اجتماعی مرتبط با تاکید بر عصمت و پرده نشینی زنان، عهده دار برجسته سازی مراحل سه گانه وفاداری زنان به همسر است.

کلیدواژه ها:

منظومه داستانی ، پدماوت ، راماین ، قهرمانان زن ، شبه قاره هند