منبع شناسی شاهی الیمایی

الیماییان یکی از حکومت های مستقل و محلی جنوب غربی ایران هم زمان با دوره های سلوکی و اشکانی بودند که مطالعه و شناخت دقیق آنان در فهم روند تاریخی و باستان شناسی ایران باستان اهمیت بسزایی دارد. با وجود پژوهش ها و کاوش های باستان شناختی صورت گرفته در صد سال اخیر، هنوز اطلاعات ما درباره الیماییان ناقص و پراکنده است و با پرسش ها و ابهامات بسیاری مواجهیم؛ ازاین رو، پژوهش درباره این تمدن باستانی، به ویژه تمرکز بر وجوه مختلف درون منطقه ای و ویژگی های خاص الیماییان در قیاس با جوامع برون منطقه ای، برای نیل به دیدگاهی کل گرایانه از وضعیت سیاسی- اجتماعی -فرهنگی شان امری ضروری است. با توجه به ابهامات فراوان این حکومت مستقل، تمرکز صرف و یک جانبه بر یک یا چند منبع مطالعاتی خاص راهگشا نخواهد بود و نیاز است تا منابع مختلف، یکجا و در همسنجی با یکدیگر مورد بررسی، تحلیل و ارزیابی قرار گیرند؛ بنابراین، آشنایی با کلیه منابع مربوط به این تمدن، نخستین گام در مسیر دانش افزایی ما و تسهیل گر مطالعات سپسین است. هدف این پژوهش، معرفی و دسته بندی منابع الیمایی و نگاهی به پژوهش های انجام گرفته تا زمان حاضر با طرح این پرسش ها است: ۱. منابع مربوط به مطالعات الیمایی چیست و در چه قالب هایی طبقه بندی می شوند؟ ۲. چه اطلاعاتی از هر دسته از منابع الیمایی قابل حصول است؟ ماحصل این تلاش، معرفی مهم ترین این منابع شامل متون تاریخی به ویژه منابع یونانی و رومی، بابلی، چینی، یهودی، اسلامی، سریانی و کتب مقدس به انضمام داده های باستان شناسی شامل سکه ها، محوطه های باستانی، یادمان های معماری، آثار هنر صخره ای و همچنین پژوهش های معاصر است؛ همچنین در ذیل پژوهش، به ماهیت محتوایی منابع یادشده نیز تا حد امکان پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

الیمایی ، منبع شناسی ، متون تاریخی ، داده های باستان شناسی