روش طراحی تفصیلی سازه یک ماهواره با بهره گیری از ایزولاتور

برای طراحی یک ماهواره لازم است مراحل طراحی مفهومی و طراحی اولیه و سپس طراحی جزئی طی شود. نتیجه کلی در این مرحله رسیدن به سازه بهینه و مطمئن می باشد که تمامی الزامات و نیازمندی های تعریف شده را بر اساس تحلیل های ارائه شده ارضا می نماید. برای این منظور در مرحله اول آنالیز مودال کامل جهت استخراج فرکانس های طبیعی و جرم های موثر بر روی سازه انجام شده است. سپس با توجه به اطلاعات موجود از پرتابگر ماهواره در هنگام پرتاب رژیم های مختلف بارگذاری را تجربه می کند. با توجه به ماموریت، اطلاعات پرتابگر و خصوصیات ارتعاشی سازه، بارهای شتاب معادل محاسبه گردید و در قالب حالت های مختلف بارگذاری روی ماهواره اعمال گردید و نتایج تنش و تغییر شکل سازه در اثر این نیروها محاسبه شد. نتایج نشان می دهد سازه طراحی شده در محدوده ایمن قرار دارد و صلاحیت سازه مورد تایید است. در پایان برای کاهش بارهای منتقل شده به ماهواره یک ایزولاتور برای ماهواره طراحی گردید و با در نظر گرفتن این ایزولاتور تحلیل های المان محدود ماهواره شامل تحلیل مودال ارتعاشات اتفاقی و ارتعاشات سینوسی مجددا انجام پذیرفت. تحلیل های المان محدود ماهواره با در نظر گرفتن ایزولاتور نشان دادند که استفاده از ایزولاتور در ماهواره سطوح ارتعاشی منتقل شده به تجهیزات مختلف ماهواره را تا حد قابل قبولی کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

طراحی تفصیلی ، سازه ماهواره ، تحلیل المان محدود