کشاورزی ارگانیک: رویکردی پایدار برای سازگاری با تغییرات اقلیمی

کشاورزی ارگانیک به عنوان یکی از موثرترین راهبردهای کشاورزی پایدار، نقشی اساسی در کاهش اثرات منفی فعالیت های کشاورزی بر محیط زیست و مقابله با تغییرات اقلیمی ایفا می کند. این نظام تولیدی با حذف مصرف نهاده های شیمیایی، استفاده از منابع طبیعی تجدیدپذیر و تاکید بر چرخه های زیستی و تنوع اکولوژیکی، زمینه بهبود کیفیت خاک، افزایش ذخیره کربن، و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای را فراهم می آورد. علاوه بر مزایای زیست محیطی، کشاورزی ارگانیک در ارتقای سلامت انسان، امنیت غذایی و توسعه پایدار روستایی نیز اهمیت ویژه ای دارد. با وجود این، گسترش این نظام با چالش هایی نظیر عملکرد پایین تر در سال های اولیه، هزینه های بالای گواهی ارگانیک، و ضعف در زیرساخت های آموزشی مواجه است. هدف این مقاله مروری، بررسی اصول، مزایا و محدودیت های کشاورزی ارگانیک با تاکید بر نقش آن در سازگاری با تغییرات اقلیمی و ارائه دیدگاه هایی برای توسعه پایدار در این حوزه می باشد.

کلیدواژه ها:

کشاورزی ارگانیک ، پایداری ، تغییرات اقلیمی ، خاک ، تنوع زیستی ، توسعه پایدار