تاثیر آموزش هوش عاطفی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان (راهکارهای نوین در مدیریت رفتارهای تهاجمی در محیط های آموزشی و نقش شایستگی های هیجانی در ارتقای سلامت روانی و تعاملات اجتماعی)

در عصر حاضر که جوامع با افزایش پیچیدگی های اجتماعی، فشارهای روانی، و چالش های ارتباطی مواجه هستند، پرخاشگری در میان دانش آموزان به عنوان یکی از معضلات جدی نظام های آموزشی در سراسر جهان مطرح شده است و این امر ضرورت توجه به رویکردهای پیشگیرانه و درمانی مبتنی بر اصول علمی و کاربردی را بیش از پیش آشکار ساخته است. هوش عاطفی (Emotional Intelligence) که به عنوان توانایی شناخت، درک، مدیریت، و بهره گیری موثر از هیجانات خود و دیگران تعریف می شود، پتانسیل قابل توجهی در کاهش رفتارهای پرخاشگرانه، بهبود مهارت های اجتماعی، و ارتقای کیفیت تعاملات بین فردی دانش آموزان دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی جامع تاثیرات آموزش هوش عاطفی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان، تحلیل مکانیزم های روانشناختی این تاثیرگذاری، و ارائه راهکارهای عملی برای پیاده سازی برنامه های آموزشی در مدارس تدوین شده است. یافته های متعدد پژوهشی حاکی از آن است که برنامه های منسجم و هدفمند آموزش هوش عاطفی منجر به کاهش معنادار رفتارهای پرخاشگرانه فیزیکی و کلامی، افزایش خودکنترلی و خودتنظیمی هیجانی، تقویت همدلی و مهارت های حل مسئله، و در نهایت بهبود جو عاطفی و امنیت روانی در محیط های آموزشی می شود که این امر اهمیت استراتژیک سرمایه گذاری بر توسعه شایستگی های هیجانی دانش آموزان را برای ساختن نسل هایی سالم تر، متعادل تر، و موفق تر نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

هوش عاطفی ، پرخاشگری دانش آموزان ، مدیریت هیجانی ، مهارت های اجتماعی ، سلامت روانی ، برنامه های مداخله ای