بررسی نقش رهبری آموزشی در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، تبیین نقش رهبری آموزشی در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. با توجه به پراکندگی و تنوع یافته های مطالعات پیشین در این حوزه، این مقاله بر ترکیب و یکپارچه سازی نتایج تحقیقات گذشته با بهره گیری از روش فراترکیب متمرکز شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مطالعات مرتبط با رابطه رهبری آموزشی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان در بازه زمانی ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۵ بود. با جستجو در پایگاه های علمی داخلی و خارجی و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، ۴۳ منبع به عنوان نمونه نهایی انتخاب گردید. یافته های این مطالعه نشان داد که چهار سبک رهبری یکپارچه، توزیع شده، اقتضایی و رفتاری می توانند به بهبود اثربخشی رهبر آموزشی در فرآیند یادگیری دانش آموزان کمک کنند. همچنین، نقش مستقیم رهبری آموزشی از طریق ویژگی های شخصی، مهارت ها و اقدامات رهبر، و نقش غیرمستقیم آن از طریق بهبود شرایط مدرسه، شرایط کلاس درس، ارتقای اثربخشی معلمان و تعامل با شرکای اجتماعی تحقق می یابد. بر اساس یافته های این پژوهش، رهبری آموزشی با به کارگیری سبک های رهبری موثر، هم به صورت مستقیم و هم غیرمستقیم، در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان نقش آفرینی می کند.

کلیدواژه ها:

رهبری آموزشی ، عملکرد تحصیلی ، سبک رهبری ، دانش آموزان.