تدریس ساختار و عملکرد بدن انسان با استفاده از فناوری و واقعیت افزوده در دروس

آموزش ساختار و عملکرد بدن انسان همواره یکی از چالش های اصلی در تدریس علوم زیستی بوده است، زیرا بسیاری از مفاهیم زیست شناسی دارای ماهیت انتزاعی و پیچیده هستند. استفاده از روش های سنتی مانند کتاب های درسی، تصاویر دوبعدی یا ماکت های فیزیکی، به تنهایی قادر به انتقال کامل مفاهیم چندبعدی بدن انسان نیستند. در دهه های اخیر، به کارگیری فناوری های نوین آموزشی به ویژه واقعیت افزوده (Augmented Reality: AR) توانسته است افق جدیدی در این حوزه بگشاید. واقعیت افزوده امکان تجسم سه بعدی اندام ها و دستگاه های بدن را فراهم کرده و دانش آموزان می توانند از طریق تعامل مستقیم با مدل های مجازی، شناخت عمیق تری از عملکرد دستگاه های حیاتی همچون گردش خون، تنفس و سیستم عصبی کسب کنند. پژوهش های انجام شده نشان داده است که استفاده از AR در آموزش علوم زیستی، علاوه بر افزایش انگیزه یادگیری، به بهبود درک مفهومی و تقویت مهارت های شناختی و کاربردی منجر می شود. این مقاله با هدف بررسی نقش فناوری و واقعیت افزوده در تدریس ساختار و عملکرد بدن انسان تدوین شده است. در ابتدا به اهمیت آموزش علوم زیستی در مدارس و دانشگاه ها پرداخته می شود، سپس چالش های سنتی در تدریس این مباحث مورد بررسی قرار می گیرد. در ادامه جایگاه فناوری های نوین و به ویژه واقعیت افزوده در آموزش تشریح شده و مطالعات پیشین داخلی و خارجی مرور می گردند.

کلیدواژه ها:

تدریس ، ساختار ، عملکرد بدن ، انسان ، واقعیت افزوده ، فناوری