نقش سبک گفتگوی توضیح محور یک جانبه و دوجانبه در پایداری زندگی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سبک گفتگوی توضیح محور یک جانبه و دوجنبه در پایداری زندگی زوجین دارای زندگی زناشویی پایدار و زوجین دارای زندگی زناشویی ناپایدار بود. در این پژوهش، از روش پژوهش کیفی با استفاده از رهیافت پدیدارشناسی تفسیری استفاده شد. شرکت کنندگان این پژوهش ۶ زوج برای گروه اول (دارای زندگی زناشویی پایدار) و ۶ زوج برای گروه دوم (دارای زندگی زناشویی ناپایدار) بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و به شیوه ی ملاکی، در سال ۱۴۰۲ و در شهر زنجان به صورت داوطلبانه در پژوهش شرکت داده شدند. مطابق با یافته های پژوهش، در میان زوجین گروه اول؛ ۳ زوج دارای سبگ گفتگوی توضیح محور دوجانبه، ۱ زوج دارای سبک گفتگوی خلاصه محور دوجانبه و ۲ زوج دارای سبک گفتگوی توضیح محور یک جانبه می باشند. همچنین در میان زوجین گروه دوم؛ ۱ زوج دارای سبک گفتگوی توضیح محور دوجانبه، ۱ زوج دارای سبک گفتگوی خلاصه محور دوجانبه و ۴ زوج دارای سبک گفتگوی توضیح محور یک جانبه هستند. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد سبک گفتگو (توضیح محور یا خلاصه محور بودن و یک جانبه یا دوجانبه بودن) و نحوه ی تعامل و ارتباط زوجین در پایداری زندگی زناشویی آنها و کاهش تنش ها و تعارضات زناشویی نقش مهم و موثری دارد.

کلیدواژه ها:

سبک گفتگوی توضیح محور یک جانبه ، سبک گفتگوی توضیح محور دوجانبه ، پایداری زندگی ، تعارضات زناشویی.