تحول در یادگیری: رهیافت های نوین در طراحی و اجرای راهبرد های آموزشی

هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیر راهبردهای نوین آموزشی بر فرآیند یادگیری و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان در مقاطع ابتدایی و متوسطه اول است. این پژوهش به صورت علمی پژوهشی کاربردی انجام شده و در آن سه راهبرد یادگیری مشارکتی، یادگیری معکوس و خودتنظیمی به عنوان مدل های نوین آموزشی مورد بررسی قرار گرفته اند. جامعه آماری شامل دانش آموزان مدارس شهری و روستایی شهرستان های مختلف ایران است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از ابزارهایی چون پرسشنامه، گفت وگوهای نیمه ساختاریافته و مشاهدات مستقیم استفاده شد. تحلیل داده ها به روش های کمی (آزمون های آماری) و کیفی (کدگذاری و تحلیل محتوا) انجام شد. یافته های تحقیق نشان داد که هر سه راهبرد آموزشی تاثیرات معناداری بر پیشرفت تحصیلی، افزایش خلاقیت، انگیزه تحصیلی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان داشته اند. همچنین، نتایج نشان داد که یادگیری معکوس و خودتنظیمی به ویژه در تقویت توانمندی های حل مسئله و تفکر انتقادی موثرتر از سایر روش ها بوده اند. این تحقیق نتایج مثبتی در جهت بهبود کیفیت آموزشی و ارتقاء مهارت های دانش آموزان فراهم کرده و پیشنهادات کاربردی برای استفاده گسترده از این استراتژی ها در نظام های آموزشی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، یادگیری معکوس ، خودتنظیمی ، پیشرفت تحصیلی ، خلاقیت ، انگیزه تحصیلی