تدوین نظریه رفتاری ساختاری مدیریت بحران سیلاب شهری

پیامدهای سیل یکی از سنگین ترین زیان هایی است که حوادث طبیعی بر جای می گذارند. سرچشمه ی سیل عوامل طبیعی همچون بارش سنگین، انباشت جریان آب، عوامل انسانی همچون بستن کانال های گذر آب، گرفتگی کانال های زهکشی، کاربری نادرست زمین و جنگل زدایی در مناطق فراز آب می باشد. خسارات سیل نیز به طور کلی به دو دسته ی مالی و جانی تقسیم می شوند. چنانچه بخواهیم در مدیریت بحران سیلاب شهری موفق باشیم بایستی واقعیات موجود هر نقطه را پذیرا باشیم و براساس واقعیتهای طبیعی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و مدیریتی هر نقطه شهری، مطالعات مربوطه با روش های انتخابی انجام گیرد و قبل از انتخاب روش، نظریه آکادمیک و پشتیبان، پژوهش مربوطه را بررسی و ارائه دهیم و در صورتیکه محدوده های پژوهش انتخابی، ویژگی های مشابه ای داشته باشند می توان نظریه ارائه شده را به راحتی تعمیم داد. پژوهش حاضر با هدف ارائه نظریه متناسب برای بهبود مدیریت بحران سیلاب شهری تهیه و تنظیم شده است. خروجی پژوهش حاکی از آنست که با استفاده از شاخص های طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و مدیریتی برای مطالعه موردی و شهر مورد پژوهش می توان با تدوین نظریه های رفتاری ساختاری و با استفاده از روش منتخب به الگوی مدیریت بحران سیلاب شهر مورد مطالعه رسید و نظریه مذکور به عنوان نظریه پشتیبان پژوهش استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

سیلاب ، مدیریت بحران ، مکتب رفتاری ، مکتب ساختاری ، رئالیسم