اولویت بندی معیارهای مکان یابی پارک های جنگلی شهری با روش دلفی (مطالعه موردی: شهر مشهد)

پارک های جنگلی شهری به عنوان یکی از عناصر شهری مهم نقش بسزایی در مطلوبیت و مطبوعیت فضای شهری دارند. تاکنون انتخاب محل پارک های جنگلی شهری مبتنی بر اصول و ضوابط و معیارهای فنی و علمی نبوده، بلکه تنها سلایق شخصی و مدیریتی گذرا ملاک انتخاب بوده است، لذا بسیاری از مکان های مناسب به علت عدم اجرای ضوابط و ملاک های اصولی مورد شناسایی قرار نگرفته اند. زمانی که احداث پارک های جنگلی در سطوح وسیع مطرح باشد انتخاب محل باید بر پایه ی معیارها و ضوابط لازم و مؤثر انجام گیرد. تعیین منطقه مناسب برای پارک جنگلی جدید شهری به عوامل و معیارهای متعددی بستگی دارد که از میان آن ها می بایست مؤثرترین آ ن ها انتخاب شود و در فرآیند مکان یابی شرکت داده شوند، بنابراین با درنظر گرفتن خصوصیات و ویژگی های اصلی پارک های جنگلی شهری معیارهای مکان یابی این فضاها شناسایی و اولویت بندی گردید. معیارهای مکان یابی پارک های جنگلی شهری در پنج گروه معیار ساختاری، تفرجی، اکولوژیکی، معماری شهری و مدیریتی انتخاب و بر اساس روش دلفی غربال شدند. نتایج نشان دادند که معیارهای کاربری اراضی، منابع آبی، مالکیت، وجود طرح احداث فضای سبز، جمعیت، دسترسی، مساحت، تقاضای تفرجی، موقعیت، توانایی ایجاد ارتباط میان فضاهای سبز شهری، بافت خاک، پذیرش توسط بخش‏های دیگر، هزینه، فاصله از مراکز مهم، آلودگی هوا، توانایی ایجاد مرز برای نواحی شهری، توانایی بهبود کیفیت منظر مناطق شهری، وجود ارزش‏های خوش‏منظر، وضعیت توپوگرافی، آلودگی صوتی، پیوستگی، پوشش گیاهی، توانایی ایجاد حریم در برابر به‏هم پیوستن مناطق مسکونی، فاصله از پارک های موجود، وجود امکانات تفریحی، تنوع جانوری، به ترتیب اهمیت زیاد تا کم داشتند.

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، پارک جنگلی شهری ، روش دلفی ، مشهد