شبیه سازی گسترش مناطق مسکونی با استفاده از مدل‌ رگرسیون لجستیک (مطالعه موردی: شهر مریوان)

امروزه پیشرفت‌های سریع مدل‌سازی مکانی به طور قابل توجهی امکان شبیه‌سازی الگوهای مکانی تغییرات کاربری اراضی را به وجود آورده است. این مطالعه به بررسی مدل رگرسیون لجستیک (LR) در پیش بینی گسترش مناطق مسکونی در بخش غربی شهرستان مریوان، با استفاده از سنجش از دور و GIS می پردازد. تصاویر سنجنده هایTM لندست 5 سال 1368، ETM+ لندست 7 سال 1379 و TM لندست 5 سال 1390 به دو طبقه مناطق مسکونی (اعم از شهر، روستا و زیرساخت‌های مربوطه) و دیگر کاربری‌های (جنگل، کشاورزی و دریاچه) طبقه‌بندی شد. متغییرهای متنوع مکانی؛ ارتفاع، شیب، جهت، فاصله از جاده‌ها، فاصله از مناطق مسکونی، فاصله از شهر و کاربری زمین به عنوان متغییرهای تاثیرگذار بر گسترش مناطق مسکونی مدنظر قرار گرفتند. با استفاده از رگرسیون لجستیک نقشه پتانسیل گسترش مناطق مسکونی سال 1390 تهیه و در نهایت نقشه تغییرات کاربری مسکونی سال 1390 از طریق عملکرد زنجیره مارکوف پیش بینی شد. صحت نقشه پیش بینی شده با استفاده از شاخص صحت کلی و معیار کاپا ارزیابی شد. نتایج آشکارسازی تغییرات نشان داد که سطح مناطق مسکونی در طول دوره های 1368-1379 و 1379-1390، به ترتیب دارای نرخ رشد 09/31 و 54/42 هکتار در سال می باشد. در طی دوره 1368-1390، گستره مناطق شهری تقریبا 74/2 برابر شده است. مقایسه نقشه شبیه سازی شده حاصل از مدل رگرسیون لجستیک با نقشه واقعی سال 1390، سطح مناسبی از توافق بین این دو نقشه را نشان داد. صحت کلی و شاخص کاپا به ترتیب برابر با 25/97 %، 73/0 بود که نشان از عملکرد مناسب مدل رگرسیون لجستیک می باشد.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی ، رگرسیون لجستیک ، زنجیره مارکوف ، مناطق مسکونی ، مریوان